Blog de Geduldige-liefde-verhaal
De Geduldige liefde
Door Vanessa Roos
Laura wil graag de nieuwe film in de cinema zien. Dus gaat ze de vrijdagavond naar de cinema. Lucas heeft ook zin om de nieuwe film te zien en hij gaat ook naar de cinema. Lucas koopt zijn ticketje in de kinepolis en hij gaat naar de zaal. Opeens komt er een knap meisje de zaal binnen en hij hoopt dat ze niet ver van hem gaat zitten zodat hij haar tijdens de film kan zien, het meisje komt een zetel naast hem zitten. De film begint. Het meisje gluurt stiekem naar de jongen. Wanneer de jongen dat door heeft kijkt hij stiekem terug. Wanneer de film bijna gedaan is, staat Lucas recht en zet hij zich naast Laura. Laura kijkt perplex naar Lucas.
"Hoe heet jij?" vraagt Lucas.
"Laura en jij?"
"Ik heet Lucas. Heb je zin om achter de film nog iets te gaan drinken?"
"Euh, ja" stamelt Laura.
Achter de film gaan Laura en Lucas naar het café in de kinepolis.
Ze bestellen hun drinken en Laura vraagt hoe oud Lucas is.
"17"
"en jij?" vraagt Lucas.
"13 jaar" zegt Laura.
Lucas kijkt stomverbaasd en zegt dat hij gelogen heeft. Laura kijkt hem vragend aan. Hij dacht dat ze ouder was, eigenlijk is Lucas maar 15 jaar. Laura vindt het niet leuk dat Lucas gelogen heeft. Na een tijdje praten met elkaar vraagt Laura zijn nummer. Lucas geeft zijn nummer aan Laura, en vraagt ook haar nummer. Laura schrijft haar nummer op. Ze nemen afscheid van elkaar, want het is al laat. Wanneer ze merken dat ze dezelfde kant oplopen, vraagt Lucas waar Laura woont. Ze woont in het Stationsstraat. Lucas woon daar niet ver van en stel haar voor om met haar mee te lopen.
Ze lopen samen naar haar huis. Na een tijdje stappen zijn ze aan Laura's huis. Laura weet niet goed hoe ze afscheid moet nemen. Maar Lucas geeft haar een kus op De wang.
"ik bel je morgen. Tot vannacht in mijn dromen." zegt Lucas.
"Oké, tot morgen." antwoord Laura.
De volgende morgen wordt Laura goedgezind wakker. Haar moeder merkt dat Laura zo opgewekt is en ze vraagt wat er gisterenavond in de cinema is gebeurd. Laura wil eerst niks zeggen over haar prachtige avond. Maar haar moeder blijft aandringen, dus vertelt Laura het toch.
"Ik heb gisterenavond een hele lieve en superknappe jongen leren kennen. Achter de film hebben we nog iets gedronken en dan heeft hij me nog naar huis gebracht." bekent Laura.
Haar moeder begint lief te lachen en zegt dat ze het heel leuk vindt voor haar. Achter het ontbijt zit Laura een boek te lezen in haar kamer. Plotseling belt er iemand op haar gsm. Laura loopt naar haar gsm en ziet dat het Lucas is. Ze weet niet of ze moet opnemen, uiteindelijk beslist ze om toch op te nemen.
"Hallo"
"Hey Laura? Ik ben het, Lucas, goed geslapen?"
"Heuh...ja en jij?"
"Ja"
"En heb je van me gedroomd vannacht?"
"Ja ik had toch gezegd dat ik over je zou dromen. En het was best leuk (lacht) Kunnen we elkaar deze namiddag zien?"
"Ja, ik denk het wel. Waar en wanneer spreken we dan af?"
"Euh... eventjes nadenken... in het Sint-Guido Station om 13u30, oké?"
"Ja ja, het is goed. Ik zal er zijn"
"Goed dan, tot straks."
"Ja, doei!"
"Bye."
Laura wil terug lezen maar het lukt haar niet meer omdat ze haar maar niet kan concentreren. Ze moet steeds aan Lucas denken. Ze is heel erg blij dat ze hem straks ziet. Ze laat zich op haar bed vallen, en denkt weer aan gisteren toen hij dichter bij haar kwam zitten. Plots roept haar moeder haar en schrikt ze op uit haar droom. Terwijl Laura van de trap loopt roept ze
"Ja mam, Wat is er?"
"Ik hoorde je praten, tegen wie was dat?"
"Euh... tegen die jongen van gisterenavond, hij vroeg of we elkaar vandaag konden zien"
"En wat heb je dan gezegd?!"
"Ja dat we elkaar zien vanmiddag. Mag ik alsjeblieft gaan?"
"Maar je moest me vandaag helpen in de tuin Laura!"
"Maar mam, please,ik zal je morgen helpen!"
(mama zucht)
"KOMAAAAAN"
"Oké het is al goed. Om hoe laat heb je afgesproken?"
"Om 13u30"
"Goed maar je bent om 16u terug thuis"
"Oké, dank je dat ik mag gaan. Je bent super!"
(Laura springt in de armen van haar moeder.)
"Pas toch maar op met die jongen. Je kent hem pas."
"Jah mama, zal ik zeker doen."
(Laura zucht)
3
| 6
|
Partager
Commenter
